zaterdag 12 januari 2019

INSPANNING EN ONTSPANNING BIJ TIETZE

Op mijn kleinkind passen. Vrijdag was het oma-dag en het is me gelukt! Ik heb een kleinzoon van drie en als mijn dochter werkt, pas ik af en toe op. Dat is goed voor de familieband en erg gezellig. Ik vind het zo leuk.

 Ik kan hashtags gebruiken om de leukigheid uit te drukken: #havingfun #playingtogether #sweetboy #grandmaday #grateful #happy 💙


Mijn dochter en haar vriend kwamen ook nog even buurten. Ik had dat tegelijk gepland zodat ik de rest van de week ruimte zou hebben voor andere dingen.

Toen iedereen weg was voelde ik me voldaan. Maar ik was ook erg moe door de antihistaminicum; ik had iets meer ingenomen om er zeker van te zijn dat ik goed op mijn kleinkind kon passen. Mijn borstkas-pijn nam toe. Een akelige pijn. Maar ik stretchte mijn rug een paar keer en nam paractemol in. Daarna ging ik aan de gang. Ik ga een  6-weekse Bijbelstudie leiden en plande alle afbeeldingen en tekst alvast in.

Dat betekent goed opletten, heen en weer flitsen tussen 3 programma's die open stonden. De lettertjes dansten voor mijn ogen toen ik na anderhalf uur klaar was. Tussendoor appte ik ook nog een kwartiertje met een tante over de ziekte van mijn vader (en dat was ja, hoe moet ik het zeggen... emotioneel).

Had ik het HIER nog over die salami-worst (verdeling van inspanning en ontspanning). Nu ging ik  toch echt de fout weer in. Iemand wees me erop.  J. als je dit leest: bedankt. 

  • Hoe ontspan jij de kracht van je innerlijke drive?
  • Hoe stop je op tijd?

1 opmerking:

  1. Het lastige met pijn is dat je je kan afleiden door bezig te zijn maar je dan ook weer over je grens gaat. Eigenlijk moet je stoppen wanneer je lijf dit aangeeft maar je wil nog even… Ik ga al jaren tussen de middag naar bed. Dat helpt me goed. Al zijn er dagen dat het simpelweg niet kan.

    BeantwoordenVerwijderen