7 TIPS OM JE HOUDING TE VERBETEREN

De kerstdagen zijn goed gegaan. Ik heb ontzettend op mijn houding gelet. Ik maak het visueel voor mezelf en ik beeld me in hoe mijn ribben en borstbeen "staan" bij wat ik doe. Dat helpt me om me niet in allerlei rare bochten te wringen. Niet te ver uit de normale stand te gaan (gelinkt aan mijn hypermobiliteit).

Heb jij Tietze of costo? Let dan goed op je houding!

7 TIPS OM JE HOUDING TE VERBETEREN

1. Trek je schouders naar achteren.
2. Let op je onderrug: geen holle onderrug maken
3. Zorg dat je bekken niet gekanteld staat
4. Span je buikspieren aan
5. Hang niet in je heupen (door op één been te leunen)
6. Zorg dat je hoofd recht op je nek en ruggengraat staat en niet naar voren
7. Zorg ervoor dat je rechtop zit (met internetten)
8. Beweeg je smartphone of tablet naar je hoofd toe en niet je hoofd naar je telefoon

NIET ALTIJD BLAUW

God beloofde geen altijd-blauwe-luchten,

of een leven lang bloemen langs je pad;

God beloofde geen zon zonder regen,

vreugde zonder zorgen of vrede zonder pijn.

Maar Hij beloofde kracht voor de dag

Rust na arbeid, licht op je pad,

Genade in beproeving, hulp van Boven,

Onuitputtelijke vriendschap en eeuwige liefde.

Vrij vertaald naar: 

God hath not promised skies always blue

TIETZE EN ALLERGIE

Het is december. En het is allergietijd voor mij want de hazelaar en els zijn aan hun bloei begonnen. Veel te vroeg! De katjes geven pollenkorrels af aan de lucht. Mensen die daar gevoelig voor zijn voor krijgen een allergische reactie in de vorm van niezen, loopneus en benauwdheid.

Ik heb het benauwd en neem een hooikoortstabletjes (die niet helpen).  De niesbuien zijn niet zo bevorderlijk voor mijn ribben.

Ik heb veel pijn op dit moment. Vooral het vooroverbuigen doet zeer. Een eenvoudige handeling zoals iets in de afwasmachine stoppen is echt pijnlijk. Het is wennen dat het alweer zo ver is. Gelukkig heb ik een stapel boeken van de bibliotheek. Ik ga beginnen met Gewaagde Ontsnapping, geschreven door Tricia Goyer.

MIDALGAN BIJ TIETZE

Midalgan is een warmtesmeermiddel. Ik gebruikte het vroeger als ik pijn in de aanhechtingen van mijn knieën had. Het maakt de huid rood en lekker warm. Het wordt vaak gebruikt bij spierpijn, zoals pijn in de onderrug of stijve nek.

Ook als je kramp hebt in je kuiten is het fijn.

Bron

Toen ik eenmaal wist dat ik Tietze had dacht dat het misschien ook zou helpen als ik de zwelling naast mijn borstbeen in zou masseren met midalgan. 

Dat viel tegen. 

Het hielp niet.

Het deed zelfs pijn!

Wil je het wèl gebruiken voor bijvoorbeeld spierpijn? Pas dan op met vocht. Bij combinatie met vocht kunnen brandwonden ontstaan. Als heftig transpireert gebruik het dan gewoon niet.

OEFENINGEN VOOR FROZEN SHOULDER

Op zoek naar effectieve frozen shoulder-oefeningen thuis? Hier zijn wat oefeningen die Matt hielpen om zijn frozen shoulder losser te maken.

Wat vindt je van deze oefeningen?

NIET BANG ZIJN

Wat te doen als de omstandigheden tegenzitten? Als het lijkt of je gevangen zit in je lichaam? Wat te doen als de vreugderover je veilige wereld opnieuw komt verstoren?

Wees niet bang, want Ik ben bij je, vrees niet want Ik ben je God. Ik zal je sterken, Ik zal je helpen, je steunen met mijn onoverwinnelijke rechterhand. Jesaja 41:10

Het maakt niet uit welke omstandigheden je op dit moment ontmoedigen of bang maken. Hij zegt: Ik zal bij je zijn.

De HEERE nu is het Die voor je uit gaat. Hij zal met je zijn. Hij zal je niet loslaten en je niet verlaten. Wees niet bevreesd en wees niet ontsteld. Deuteronomium 31:8

Dàt is wat telt!

HUISARTS LEGT TIETZE UIT (video)

Wat is Tietze? 

Luister deze video

Nog vragen?

Stel ze gerust.

DIT IS TIETZE

Die pijn van Tietze is zo vervelend. Zo scherp. Hoewel mijn hoofd rustig blijft, moet ik wel dealen met de pijn die nu opvlamt in mijn borstkas.

Gauw neem ik met wat kwark twee paracetamol. Ik hoop dat de pijn zo zakt.
Ik weet dat ik beter wat oefeningen moet doen.

Ik heb een kleine bal in mijn slaapkamer. Kinderspeelgoed. Die leg ik op mijn bed neer.

Het is een simpele oefening. Ik ga er op liggen. De bal precies tussen mijn schouderbladen. En dan heel ontspannen liggen met de schouders afhangend naar beneden toe. Dat is goed om de kraakbeenverbindingen tussen ribben en borstbeen ruimte te geven.

Ik doe het. Maar het lukt niet. De tranen schieten in mijn ogen. Auw, auw! Mijn schouder! Frozen shoulder weet je nog? De pijn in mijn schouder is heftiger dan mijn Tietze-aanval. Ik rol van de bal af op mijn goede zij.

Laat het over gaan, laat het over gaan, denk ik.

De pijn in mijn schouder ebt weg.
Maar Tietze blijft over.

TIETZE EN ELEKTRISCHE DEKEN

Ik heb mijn elektrische deken nu een jaar. Het is één van de beste uitgaven die we gedaan hebben. Voordat ik naar bed ga, in herfst en winter, zet ik mijn elektrische deken aan. En als ik  echt in bed ga zet ik hem uit.

Het ontspant. Het neemt een stukje pijn weg. Een elektrische deken is ideaal voor mensen met last van kraakbeenonstekingen, die het niet zo gauw warm hebben.

Ik ben zo iemand. Ik heb het altijd koud. Tot laat in de lente gebruik ik mijn elektrische deken.

• 5 soorten elektrische dekens

Syndroom van Tietze (video)

Meer kennis krijgen over Tietze?

Bekijk deze video.

Wat vindt jij van deze video?

ZULLEN WE VERGELIJKEN?

Ik heb het weer!

Ik ben weer aan het vergelijken geslagen.

Nou ja, het ging zo: ik las een iets over een ernstige aandoening. Het was geen zielig verhaal maar de realiteit van een heel dapper iemand.Toen dacht: die vrouw heeft ècht wat. Daarbij vergeleken stelt Tietze niets voor!

Ik heb mezelf aangepakt hoor (voordat jij het doet).

Niet zichtbaar ziek zijn (maar last hebben van onzichtbare pijn) is lastig. Ik blog om meer bekendheid te geven aan het syndroom van Tietze en costochondritis. Niet om medelijden op te wekken want ik ben helemaal geen zielig iemand. Door eerlijke openheid ervaar ik wel een stukje bevrijding van binnen.

Vandaag omarm ik het leven. Ik geniet bewust van de gouden momenten. Er zoveel klein groot geluk. Ik wil de tijd niet verspillen door het negeren daarvan. Jij wel?

MIJN SCHOUDER (6)

Ik hoef voorlopig niet terug te komen bij de fysio. Ik zit nu in de eerste fase van mijn frozen shoulder en daarin doet hij niets. In de ontstekingsfase (freezing) werkt fysiotherapie vaak averechts.

Als ik in het volgende stadium kom, dan mag ik terug komen. 

Natuurlijk tussendoor ook om the checken hoever ik ben.

Als ik dat zou willen.

Voorlopig niet!

CITAAT FRITS DE WINTER

Uit: De pijn de baas

Communicatieregels

1. Geef op de vraag 'Hoe gaat het?' een kort antwoord. Informeer vervolgens naar het wel en wee van de ander. Toon interesse! 
2. Vertel dat de situatie niet constant hetzelfde is. 
3. Wees niet bang om te vermelden als het tijdelijk wat beter gaat. 
4. Vertel de ander vriendelijk wat je van hem aan hulp verwacht en waarom. 
5. Vertel de ander (wat vaker) dat hij het goed doet 
6. Maak duidelijk dat je ondanks je pijn vrolijk kunt zijn en ook wilt zijn. Een vrolijke stemming betekent echt niet dat je geen pijn hebt. 
7. Geef aan dat je accepteert dat ook je omgeving het soms moeilijk met je heeft en gefrustreerd of verdrietig is. Moedig hen aan deze emoties te uiten en te bespreken. Voel je niet schuldig en afgewezen als gezinsleden af en toe balen van het extra werk dat jouw ziekte met zich meebrengt. de anderen zijn ook maar mensen

(Hoofdstuk 5: Pagina 93)

ICE CUBE GEL BIJ FROZEN SHOULDER

De Ice 3 Gel van Arkopharma is voor mijn ideale hulpmiddel voor mijn frozen shoulder. Het geeft een direct koud effect op mijn huid, waardoor het de ontstekingspijn verlicht. Niet vet en het maakt ook geen vlekken op mijn kleren.

Vooral in de de eerste fase van mijn frozen shoulder gebruikte ik het regelmatig. Ik wreef de kop van mijn schouder zachtjes in met deze zalf voordat ik ging slapen, na het wakker worden, voordat ik ging sporten. Direct effect!

Bron

Niet gebruiken bij:

• spierscheuring
• zwangerschap
• borstvoeding
• kinderen jonger dan 6
• beschadigde huid

Kijk bij BESLIST waar je deze gel het voordeligst is.

MIJN SCHOUDER (5)

De pijn aan mijn schouder is verscheurend. Vooral ‘s nachts. Dan weet je niet wat je doet. In je slaap draai je om en dan gebeurt het. Dan wordt je wakker met pijn. Niet zomaar pijn maar heel erg. Mijn schouder zit dan ook vast. 

Ik kan mijn arm bijna niet terugdraaien in de goede positie. Hij moet eerst over een hobbel heen. Ik weet niet hoe ik met de pijn om moet gaan. Zo zeer doet dat.

Ook als ik een onverwachte beweging overdag ga ik door de grond. 

s-Morgen neem ik daarom gelijk twee paracetamol en voordat ik naar bed ga ook. Overdag verder niet. Ik heb ook tramadol in huis omdat ik de onstekingsremmers oversla (in verband met allergie). Tramadol is dan volgende stap maar ik zal het alleen nemen als de pijn ondraaglijk is.

Een frozen shoulder ken drie stadia (met ieder zijn eigen symptomen):

1. In het eerste stadium, dat ongeveer één tot negen maanden kan duren, is de pijn het hevigst, met een neiging tot hevige spierspasmen. Beweging van het gewricht is alleen beperkt mogelijk.
2. In het tweede stadium treedt er stijfheid op en is het bewegingsverlies het grootst. De pijn blijft aanwezig, maar is vaak minder hevig. Dit stadium varieert van twee tot twaalf maanden.
3. In het laatste stadium, de herstelfase, verbetert de schouderfunctie zich weer. Dit kan tevens twee tot twaalf maanden in beslag nemen. Geleidelijk aan verdwijnt de stijfheid en de pijn vanzelf.

Bron: Wat is een frozen shoulder

VOEDINGSKUSSEN EN FROZEN SHOULDER

Slechte nachten door veel pijn. Ik heb nagedacht hoe ik voorkomen kan dat ik omdraai in mijn slaap. Ik heb kussentjes gebruikt. Maar die gooide ik uit bed met mijn slaaphoofd. Mijn vriendin kocht een kussen voor mij bij de kringloop, voor een euro.

Wat ik nu doe is dat ik allebei de uiteinden van het voedingskussen vol laat lopen met de vulling die erin zit en het middenstuk leeg laat. Zo leg ik het op mijn kussen, met de dikke delen naast mijn wangen. 

Ik draai nu veel minder in mijn slaap en blijf beter op mijn rug liggen.

Een uitkomst: voedingskussen bij frozen shoulder.

• Isi Mini Voedingskussen 

MIJN SCHOUDER (4)

Het is inmiddels als weer een tijdje verder. Mijn schouder heeft zich ontwikkeld tot een frozen schoulder.

Zo jammer.  

Ik heb een goede fysiotherapeut terechtgekomen met veel kennis. Hij luistert oprecht. Hij neemt het syndroom van Tietze (en costochondritis) serieus. In het begin was hij zeker van dat er sprake was van een irritatie van verschillende spieren, als gevolg van verkeerde houding (door pijn aan  borstbeen, sleutelbeen  - Tietze gerelateerd). 

Naar mate ik mijn schouder minder kon bewegen, dacht de therapeut toch meer in de richting van een ontsteking van het gewrichtskapsel (waardoor het kapsel verkort raakt: capsulitis adhesiva). Toen mijn bewegingsbeperking nog groter werd, was het duidelijk dat ik inderdaad een fronzen shoulder aan het ontwikkelen was.

Balen!

OEFENEN MET VIDEO

Deze eenvoudige oefening om je schouders sterker te maken is echt heel helpend voor mij.
Zowel voor Tietze als voor mijn frozen shoulder.

Probeer ook eens!

Wat vindt je ervan?

MIJN SCHOUDER (3)

Geen reuma en een normaal verouderingsproces volgens de orthopedisch chirurg.

Wel  een fors afstaand schouderblad. Dit heeft invloed op veel andere spieren rondom de schouder. En dat zorgt er weer voor dat de gewone dagelijkse activiteiten zoals aankleden of haren wassen steeds moeilijker worden.

Hiervoor mag ik naar een gespecialiseerde schoudertherapeut.

Hé, het zit toch niet tussen de oren.

MIJN SCHOUDER (2)

Ik leg mezelf onder het vergrootglas.

Het kan toch best?

Dat mijn pijn een psychische oorzaak heeft?

Of niet?

Ik weet het niet.

Ik heb last van een hoge spierspanning.

Als mijn Tietze opspeelt houd ik me helemaal stijf.

Misschien is alles wel psychisch?

Misschien kan ik daarom niet meer zo goed gewichtheffen.

Eerst kreeg ik de 5 kg niet meer omhoog.

Nu die van 1 kg ook niet.

Natuurlijk heeft mijn psyche invloed op mijn lijf.

Kan mijn psyche zo’n schouderpijn veroorzaken?

MIJN SCHOUDER (1)

Ik heb al twee jaar last van mijn goede schouder. Het begon drie maanden na mijn bezoek aan de reumatoloog. Maar ik negeerde het doordat we met rouw te maken kregen.

Op den duur heb ik me een paar keer laten behandelen bij een fysiotherapeut. Het ging niet over maar ik kreeg wel goede oefeningen. Een half jaar later was ik dapper genoeg om toch maar weer te gaan. Ik baal van al die bezoekjes aan fysio's. Het kost zoveel tijd.

Deze therapeut had het over triggerpoints. Hij ging met naaldjes aan de gang. Toen het allemaal niet hielp zei ik dat ik liever terug wilde naar de huisarts om een foto van mijn schouder te laten maken. 

De huisarts was nog niet zo lang in onze praktijk, een herintreder. Ze zei dat de fysiotherapeut vond dat ik naar een psychosomatische fysiotherapeut moest gaan omdat mijn klachten psychosomatische klachten zouden zijn. Mijn pijn zou dan een psychische oorzaak hebben en geen lichamelijke.

Ik schrok daarvan. Ik zei dat ik eerst naar een orthopedisch chirurg wilde. Gelukkig kreeg ik dat voor elkaar. Maar de arts zei wel: ik zie je terug want er komt waarschijnlijk niets uit.

IK BEN PERFECT IN U

Ik heb een lijstje met dingen die ik niet leuk vind aan mijn lijf. Dingen die ik zie als een beperking of als lastig. Dingen die maken dat ik me minder(waardig) voel dan een ander. En ik weet zeker dat jij ook zo'n lijstje hebt.

Maar vandaag maak ik een keuze.
Ik zeg:

Lieve Vader in de hemel, 

ik accepteer dat U me heeft gemaakt 

zoals ik ben: met dit lijf. 

Ik wil niet meer kijken

naar wat ik mis. Niet klagen.

Maar mijn hoofd omhoog naar U! 

Dank U wel, dat U er voor mij bent.

Mijn Schepper, mijn Redder.

Uw genade is genoeg voor mij.

Ik ben perfect, in U.

CITAAT FRITS DE WINTER

Uit: De pijn de baas

Stel je eigen prioriteiten in. Je leven is te kort en te kostbaar om je energie te verspillen aan futiliteiten. De wetenschap dat je zo goed mogelijk gebruik maakt van je mogelijkheden, maakt de pijn beter te dragen.

• Hoofdstuk 4: pagina 86

GEBED VOOR ALS JE PIJN HEBT

Lieve, hemelse Vader,

Ik ben bang voor vandaag.

Bang ... 

omdat ik moe ben

en pijn heb.

IK KOM TOT U.

Help me omgaan

met de pijn in mijn lijf,

want ik ben van U!

Geef me kracht 

en wijsheid

doorzettingsvermogen

Ik leun vandaag

op U

TIETZE EN ANDERE PIJN

Het vervelende is dat ik niet alleen die rare pijn in mijn ribben heb. Vanaf tijdens mijn eerste zwangerschap heb ik last van mijn bekken. Dat is nooit meer helemaal overgegaan. Ik heb er wel therapie voor gehad en mijn bekken is rechtgezet omdat het scheef stond.

Mijn rechterschouder deed moeilijk. Het was een ontsteking volgens de dokter. Ik kreeg er een spuit in, die niets uitwerkte en waar ik verkeerd op reageerde. Door te fitnessen hield ik de spieren van mijn andere schouder op sterk.  De huisarts zei dat ik ook van de andere kant last kon krijgen. Dat wilde ik voor wezen.

Mijn heup begon daarna. Ik kreeg koorts. 

Driedaagse koorts. 

De dokter vond het nodig dat ik me liet onderzoeken naar Lyme. Maar ik had geen Lyme.

Hij stuurde me door naar een orthopedisch chirurg. Alles was goed. Er waren wat kalkkristallen te zien. Verder vond hij mijn knie - en heupgewrichten erg flexibel. Dat had hij niet vaak gezien.

Mijn heuppijn is overgegaan na een half jaar. Ik heb bijna geen bewegingsbeperking meer en kan weer zwemmen. En weer winkelen. 

Dit geeft aan, dat ik altijd wel wat pijntjes heb gehad, waar ik mee leerde dealen. 

Ik vergeet te zeggen dat in de loop van de jaren ook nog door reumatoloog gezien ben. Daar werden reuma en fibromyalgie uitgesloten. Er werd geen bloedonderzoek gedaan maat wel foto's gemaakt. Het rare was dat ik ook een echo van mijn (goede) schouder moest maken van hem. Hij hoorde iets, voelde iets. Beetje nauw, zei hij. Als ik ooit eens last kreeg mocht ik terugkomen.

Deze dingen vonden plaats voordat ik de huisarts zei dat ik Tieze had

Wat een gezeur eigenlijk. 

Ik leef.

En af en toe heb ik last van mijn spieren, bekken, schouders, ribben.

De pijn in min borstbeen en ribben heeft nu een naam.

Ik bedenk me ook dat ik als kind een auto-ongeluk heb meegemaakt. Het was een flinke klap. Een kettingbotsing. Sommige onderzoekers zeggen dat kleine verwondingen aan de borstwand kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van Tietze.

Hè, zit ik nou toch naar een oorzaak te zoeken?

CITAAT FRITS DE WINTER

Uit: De pijn de baas

Als je een extra inspanning levert, is de reactie vaak pijn. de conclusie is dan te snel en te vaak: dat had ik niet moeten doen. Je hebt echter zinvolle pijn en zinloze pijn. Bij zinvolle pijn is er een relatie tussen de extra inspanning en de extra pijn. Zinloze pijn is pijn die te maken heeft met onderbelasting, met frustration en ergenis. Van zinvolle pijn kun je iets leren. Het gaat erom dat jezelf regelmatig binnen je grenzen belast. Door overbelasting worden de pijnklachten opgeroepen, maar niet belasten (bewegingsangst) leidt tot kracht - en conditieverlies. Net als bij topsport dien je de pijn systematisch en verantwoord op te zoeken en zo je grenzen iets te verleggen.

• Hoofdstuk 2: pagina 35-47

WEG MET TIETZE

Ik heb het in een laadje weggestopt.

Ik dacht: mijn vriendin is pas ziek. Zij heeft reuma en dat is aantoonbaar in je bloed. En wat die man met parkinson in onze kerk? Hij gaat steeds slechter lopen. Hij is zo zichtbaar ziek!

Ik niet.

Daarom!

Tietze is onzichtbaar.

Consto ook.

Ik stopte mijn 'label' in een laadje en als ik pijn had nam ik een pijnstiller. Ik deed er ook een beetje lacherig over tegen mijn man. "Tietze is niet echt", zei ik dan. "Weet je, het zit gewoon tussen m'n oren." 

Ja, ik heb pijn.

Maar niet altijd.

Hoe erg is een beetje pijn nou?.

En zo focuste ik me op de mooie dingen.. Zo ben ik. Ik ben iemand die altijd lichtpuntjes ontdek. Eén zo'n lichtpuntje is dat ik niets ergs heb. 

GELOOFSSCHOENEN

Trek vandaag je geloofsschoenen aan

en ga je weg samen met God.

Maar als ik te moe ben, pijn heb, het

niet meer zie zitten ...

HEER, alstublieft laat mijn hart dan

iets van Uw kracht ontvangen.

En moed voor elke nieuwe stap 

Ik leun op U.

CITAAT DR. FRITS DE WINTER

Uit: De pijn de baas

"Het uitgangspunt is vaak dat de dokter moet bepalen of je 'recht' hebt op je klachten en dat het van zijn bevindingen afhangt of je gewoon moet werken, of dat je therapie krijgt en zo ja, in welke vorm. Kortom: of je een serieus geval bent. Helaas is pijn onmeetbaar, je kunt pijn niet in maat en getal uitdrukken. menig arts zou zich doodschrikken als hij kennis zou kunnen nemen van de werkelijke ernst van de pijnklachten, en zou diep respect ontwikkelen voor het uithoudingsvermogen van de chronische pijnpatiënt."

• Hoofdstuk 1: pagina 16

IK HEB TIETZE (maar wat moet ik ermee)

Toen ik net wist dat ik Tietze had, wilde ik er alles over weten. Nu niet meer. Wie zegt dat het dat is? Ik kijk nooit meer op de site. En het hulpboek heb ik allang uit.

Ik moet gewoon op mijn houding letten. 

Goed fitnessen. Twee keer in de week.

Dan gaat het prima.

Niks aan de hand

Maar soms weet ik dat ik echt iets heb.

Als ik verga van de pijn.

Als ik niet weet hoe ik moet liggen

Als paracetamol niet helpt.

Een hete douche ook niet.

Ik heb echt wel wat. 

Ik heb Tietze.

Costochondritis.

Maar wat moet ik er mee?

GOD BENT U ER?

Wakker geworden

zit ik op de rand van mijn bed.

Een pijntje hier en een pijntje daar.

Twee handen, twee voeten,

twee knieën, twee heupen,

zere ribben.

schouders.

Een nieuwe dag.

Goedemorgen iedereen.

Goedemorgen 

jij alleen.

Is het ...

regen of zonneschijn vandaag? 

Een pechdag 

of een dag met een gouden rand?

Zal ik me fitter voelen 

of blijf ik moe?

God, ben U er? Bent U erbij? Ik heb U zo nodig vandaag. Bij de geplande dingen en bij de dingen die misschien ander gaan dan ik dacht. Geef me moed en een beetje liefde alstublieft. Voor de mensen om me heen. En voor mezelf. Om Jezus wil, amen.

MIJN PIJN

Ik weer dat het NIET mijn hart is.
Ik weet dat het NIET mijn maag is
Ik weet dat het NIET ...

In de loop der jaren ben ik er achtergekomen wat het allemaal NIET is.

Maar mijn pijn is er nog wel.

Mijn pijn gaat altijd met me mee. Mee op vakantie, mee in de auto, mee in ons vakantiehuis, mee naar het bos, mee naar de stad. Mee naar bed en er mee er weer uit.

Mijn pijn... 

leg ik in Gods handen,

Hij weet hoe ik

me voel.

Genoeg voor mij

is Zijn genade. 

Iedere morgen

mooi en nieuw.

GOD, GENEES ME ALSTUBLIEFT

Ik zit heel stil op mijn stoel.
En ik bid voor de pijn in mijn lijf.
God genees me, alstublieft.
Heel voorzichtig beweeg ik me.
Zou het? Hij kan het toch?
God help me ...
Maar de pijn is niet weg.

Ik weet wel 1000 redenen waarom ik zonder pijn wil zijn. Maar God, MIJN God weet zo veel meer en overziet alle dingen die mijn leven ooit zullen beïnvloeden en betekenis geven. Daarom bid ik in de stilte:

Lieve Vader,

Uw wil geschiedde!

Vandaag,

morgen,

en alle andere dagen...

Ik geef me over.

Want ik weet dat U trouw

en goed bent voor mij.

In Uw handen

beveel ik mijn geest. 

mijn leven ook, HEER.

Hier is mijn leven,

en mijn pijn.

Veilig ben ik bij U

voor eeuwig

door Jezus Uw Zoon.

Amen.

SLOW DOWN

Ik moet rustig aan doen met mijn schouders en armen om zo mijn borstbeen en ribben rust geven. Alles met beleid doen in het huishouden. Stoppen met bepaalde fitness oefeningen. Omdat ik nogal wat pijn heb en de ontstekingen niet over lijken te gaan.

Ik vergelijk mezelf met anderen, die ernstig ziek zijn. Dan denk ik: ach, die ontstekingen van mij zijn lastig en ze beperken me. Maar ze vormen geen bedreiging voor mijn leven.

Mijn bibliotheekboeken liggen klaar.
Lekker lezen.