BAKKIE TROOST

Er is 

altijd,

altijd,

altijd, 

iets om 

dankbaar

voor te zijn

Dat las ik net. Maar ik kan het niet. Dankbaar zijn. Ik ben er te moe voor. En te verdrietig. Ik krijg mijn gevoel niet mee. Ik klaag nooit dat ik pijn heb. Het is niets bijzonders. Het hoort al zo lang bij mij.

Nou en? Er zijn ergere dingen toch?

Enfin, heb je zin in thee?

Of liever een bakkie troost?

Ik schenk het wel voor je in.